الزام کرایوژنیک

با ظهور هیدروژن مایع (LH₂) به عنوان سنگ بنای انرژی پاک، نقطه جوش آن -۲۵۳ درجه سانتیگراد نیازمند زیرساخت‌هایی است که اکثر مواد قادر به تحمل آن نیستند. اینجاست کهشلنگ انعطاف‌پذیر عایق خلاءفناوری غیرقابل مذاکره می‌شود. بدون آن؟ به جوش آمدن‌های خطرناک، شکست‌های ساختاری و کابوس‌های بهره‌وری خوشامد بگویید.

آناتومی عملکرد

در هسته خود، یکشلنگ روکش‌دار خلاءمانند یک فلاسک روی استروئید ساخته شده است:

لوله‌های فولادی ضد زنگ دوقلوی هم‌مرکز (معمولاً از جنس 304/316L)

حلقه خلأ بالا (<10⁻⁵ میلی‌بار) عاری از گازهای رسانا

بیش از 30 لایه MLI بازتابنده تابش که در بین آنها قرار گرفته است

این دفاع سه‌گانه به چه چیزی دست می‌یابد؟لوله‌های سفت و سختنمی‌تواند: خم شدن بدون شکستن در حین اتصال تانکر، در حالی که انتقال حرارت زیر 0.5 وات بر متر مکعب بر کلوین نگه داشته می‌شود. برای درک بهتر - این نشت حرارتی کمتری نسبت به فلاسک قهوه شما دارد.

چرا خطوط استاندارد با LH₂ شکست می‌خورند؟

مولکول‌های هیدروژن در مقیاس اتمی مانند ارواحی که از میان دیوارها عبور می‌کنند، به اکثر مواد نفوذ می‌کنند. شلنگ‌های معمولی از موارد زیر رنج می‌برند:

✓ شکنندگی در دمای انجماد

✓ تلفات نفوذ (بیش از ۲٪ در هر انتقال)

✓ اتصالات ضد یخ

شلنگ روکش‌دار وکیومسیستم‌ها از طریق موارد زیر با این امر مقابله می‌کنند:

آب‌بندهای فلزی روی فلزی (اتصالات VCR/VCO)

لوله مغزی مقاوم در برابر نفوذ (فولاد ضد زنگ 316L الکتروپولیش شده)